به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، طی یک حمله قلبی ، به دلیل ایسکمی و عدم دریافت اکسیژن بسیاری از سلول ها قلبی می میرند و با بافت اسکار جایگزین می شوند و این عملکرد قلب را مختل می کند. اما آیا امکان تحریک ترمیم سلول های عضلانی قلبی وجود دارد؟ برای ارزیابی ترمیم سلول های قلبی انسانی، محققین در این مطالعه جدیدی ترکیبی از روش های مختلف را استفاده کردند.  یکی از آن ها اندازه گیری ایزوتوپ رادیواکتیو C-14 بود. محققین می گویند که با اندازه گیری میزان C-14 در DNAی سلولی می توانند سن سلول را محاسبه کنند. محققین بافت قلبی 29 بیمار مرده و با سنین مختلف را ارزیابی کردند و دریافتند که  حتی یک ماه بعد از تولد نیز، قلب تعداد سلول مشابهی با زمان بلوغ دارد. طبق این مطالعه، قلب طی بچگی رشد می کند و سلول هایش از نظر اندازه رشد می کنند ولی از نظر تعداد تغییری نمی کنند، به عبارت دیگر، سلول ها دریک مقیاس متوسط تولید می شوند ودر تمام طول زندگی تنها 40درصد آن ها جایگزین می شوند. هم چنین قلب دارای سلول های دیگری مانند سلول ها اندتلیالی و سلول های بافت پیوندی نیز هست که مجموعا ان ها را سلول های مزانشیمی می نامند. ان چه محققین دریافته اند این است که میزان تغییرات این سلول ها بیش از سلول ها عضلانی قلب است. این مطالعه نشان می دهد که سلول های اندوتلیالی، سلول های مزانشیمی و سلول های عضلانی قلبی در تمام عمر قلب خودنوزایی می کنند هرچند سرعت آن برای هر سلول متفاوت است. این یافته ها پیشنهاد می کند که ایجاد استراتژی های درمانی جدید برای تقویت ظرفیت ترمیم قلب آسیب دیده می تواند منطقی تر و واقعی تر باشد.

پایان مطلب/